Met Iris gaat het vanochtend nog steeds niet lekker. Wel is ze gisteren, onder begeleiding van Lisanne, gaan bloedprikken. De begeleiding was tot in de wachtkamer. Daardoor kreeg Lisanne de schrik van haar leven. Terwijl Iris in de behandelkamer zit, gilt één van de 'prik-mevrouwen' om hulp. Het gaat verkeerd met Iris, denkt Lisanne. Achteraf viel het mee. Bij de zevende buis bloed, dreigde Iris weer flauw te vallen en werd er uit voorzorg assistentie in geroepen. Fijn en moedig dat de dames al geweest zijn en dat het achter de rug is.
Vanochtend maak ik het zakje, van mijn patiënte, met Douwe Egberts punten open. Wat zijn het er veel! Veel meer dan ik zelf had. Ik ben er helemaal blij mee. Vrolijk maak ik er allemaal stapeltjes van 1000 punten van. Eigenlijk zou ik mijn punten opsturen naar de mevrouw van Stichting Geven Om Jong Leven. Ik durf het nu niet zo goed. Zonde als die punten kwijtraken. Ik heb ook nog een krat met Lego Knights staan. Misschien vanmiddag in één keer afleveren?
Ook wil ik vandaag langs mijn moeder. Wordt opschieten om daar voor 11 uur te zijn. Wat betreft hardlopen doe ik 5 km intervaltraining. Gelukkig loopt het beter dan woensdag. Ik ga niet te lang want Koning Winter wordt weer aangekondigd. Waarom dat Koning voor die Winter staat, snap ik niet. Blij ben ik er niet mee. Zondag sneeuw?? Ik wil van het weekend een halve marathon lopen, dat gaat niet met gladheid. Dus ga ik voor zekerheid en ga morgen al die 21 km lopen. Vandaar dat vandaag 5 km genoeg is.
Na het douchen, gauw de boodschappen en dan naar het verpleeghuis. Mijn moeder is wakker. Ze krijgt net limonade (zeer verdikt sap), kan ik mooi gelijk aan de slag met voeren. Haar gezicht ziet er redelijk ontspannen uit, wel beweegt ze veel met haar benen. Een voetmassage vindt ze schijnbaar niet lekker. Ze voelt koud aan. Elke keer trek ik de dekens over haar heen en elke keer trapt zij ze weer weg. Mijn hand vasthouden vindt ze wel fijn. Verbaasd sta ik over de kracht die ze nog in haar handen heeft. Na het voeren van het middageten, pap, ga ik terug naar huis. Proberen te eten met Iris.
Iris heeft nog steeds veel hoofdpijn. Samen gaan we op bed liggen. Ik lees lekker een tijdje. Halverwege de middag neem ik contact op met diegene van het bestuur van Geven Om Jong Leven. Ze is thuis. Ik ga de spullen langs brengen. We praten over hun Stichting. Dit jaar organiseren ze de 30ste rommelmarkt. Ik vind het bijzonder dat er zoveel vrijwilligers, jaar in jaar uit, bezig zijn met het organiseren van een leuke dag voor gezinnen die onder behandeling zijn op de onclogie-afdeling van het Sophia Kinderziekenhuis! Wij hebben mazzel gehad dat we ook een keer mee mochten. Het was een super dag! Niet alleen voor Tim, die door omstandigheden nog nooit in de Efteling geweest was, maar voor ons allemaal! Zeker ook voor Iris, Rick en Lisanne. In het verleden is er zoveel niet door gegaan vanwege ziekte, of wat dan ook, van Tim. Ook hebben ze niet altijd de aandacht gekregen die ze verdienden. Het geheel verzorgde dagje Efteling was een uitje waar we allemaal, met plezier, nog vaak aan terug denken. Fijn dat er aandacht is voor het hele gezin.
Eenmaal thuis moeten we gauw door naar de middelbare school. Iris d'er fiets staat er nog. Ze kan zelf niet naar huis fietsen, dus Mart zet mij af en ik fiets terug. Als we thuis zijn, komt Rick binnen. Hij heeft net een sollicitatiegesprek gehad bij de Albert Heijn. Hij heeft goed nieuws want hij heeft gelijk te horen gekregen dat hij is aangenomen! Super!
Mijn vermoeidheid is nog niet naar een normaal niveau. De blog-berichten en patiëntenadministratie stel ik dus weer uit. Een rustig avondje en dan hopelijk lekker (en aan één stuk) slapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten