Vanochtend ligt er natuurlijk nog steeds sneeuw. Ik maak een afweging. 's Ochtends lopen met flinke kans op gladheid, of pas in de middag gaan lopen als hopelijk de fietspaden 'droog en sneeuwvrij' zijn? Het wordt 's middags lopen. Hopen dat ik me er nu wel toe kan zetten. Na deze beslissing op mijn gemak aankleden, wat klusjes doen, voordat ik weer mag tennissen. Ineens bedenk ik me dat ik ook nog sinaasappels nodig heb. Ik haal ze altijd op het 'marktje' in Zwijndrecht bij onze 'Turk'. Een hele sympathieke man met de lekkerste sinaasappels! Als ik er langs rijd voor de tennis, kan ik gelijk door naar de sporthal. Even vergeten dat ik moet krabben, wordt het toch nog haasten.
Pech, pech, pech, het sinaasappelmannetje staat er niet. Op vakantie of door de weersomstandigheden? Hopelijk is hij er volgende week weer. Door naar de tennishal. Weer lekker en gezellig. Terug naar huis. Vanmiddag heb ik met Rick weer een afspraak bij rouwtherapeute Hellen. Vrijdag heb ik hem beloofd om hem en wat andere klasgenootjes naar een open dag van de universiteit van Eindhoven te rijden. De boodschappen die ik normaal op vrijdag doe, ga ik nu snel halen. Opruimen en dan gelijk door naar Tilburg. Een krap schema, maar onderweg zit het mee! We zijn precies op tijd.
Op de terugweg zit ik moed te verzamelen om straks te gaan hardlopen. Gewoon je hardloopkleren aantrekken en gaan. Dit doe ik inderdaad als ik thuis ben. En zo loop ik om kwart voor 4 buiten. Maar oh wat doen m'n enkels en achillespezen zeer. Wat is dit nou? Nog een restje van zondag? Ik heb de afgelopen dagen weinig gemerkt. Mijn voeten waren door de autorit wel erg koud. Zou dat het zijn? Ik had voor vandaag verzonnen om, in de te lopen 8 km, een paar interval stukken in te lassen. Gaat dit lukken, gewoon lopen is al moeilijk? In sommige straten ligt toch nog veel sneeuw. Ik heb het gevoel dat ik op het strand loop (is al zwaar), maar dan glad zand onder mijn voeten heb. Maar wat ik voorgenomen heb, wil ik wel uitvoeren. Dus met regelmaat even een stukje versnellen. Als mijn voeten warm worden verdwijnt de pijn, alleen niet als sneeuw voor de zon (die er nog wel heel mooi is). Vermoeid maar voldaan kom ik thuis. Ik blijk, voor mijn doen, toch een behoorlijke snelheid gelopen te hebben! Fijn om te zien, de vermoeidheid was er niet zo maar.
Eerst gauw koken en als de lasagna in de oven staat kan ik douchen. Ik heb echt trek en kan behoorlijk wat op. Dus vrienden worden met de weegschaal zit er, ondanks alle extra beweging, voorlopig nog niet in.
Een rustige avond verder en bijtijds naar bed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten