Voor de vrijdagen staat er altijd een rustige duurloop op het schema. Maar ik ben eigenwijs, ga elke vrijdag keurig lopen weliswaar, maar rustig is anders. Vandaag heb ik wat last van wat ik gisteren allemaal overhoop gehaald heb. Dus ik ga die 5 km in een, voor mijn doen, heel rustig (wilde bijna bejaarden-tempo opschrijven) tempo lopen. Het is heerlijk buiten en die 5 km op deze manier, voelt als een makkie. Mijn eerste 'makkie'!!
Onverwachts heb ik een uitnodiging gekregen om een stukje te wandelen en daarna lekker te lunchen. Zeker dat lunchen, klonk heerlijk. Vergeten zijn die 'Kerst en Oud en Nieuw' kilo's. Wat ben ik blij dat ik gisteren zoveel gedaan heb. Voelt vandaag als een beloning. We lopen, al kletsend, een behoorlijk stuk, om ons vervolgens op ons gemak te laten bedienen. Dit smaakt verrukkelijk. Aangezien ik geen keukenprinses ben, geniet ik helemaal van eten waar ik zelf niets voor heb hoeven te doen!
Het lijkt vandaag of ook de 'zwaarte' van de afgelopen feestdagen (mn Oud en Nieuw) naar de achtergrond aan het verdwijnen is. Heel fijn, want het was niet fijn. Zelfs mijn blogs schrijven liepen vertraging op. Morgen gaan we de Kerstversiering opruimen en dan gelijk onze zolderkasten eens goed uitmesten. Ik zie er niet tegenop, komt de energie terug??
Geen opmerkingen:
Een reactie posten