Vandaag vertoeven wij op de zolder. Lisanne heeft daar ook een kamer, dus hebben we afgesproken om niet voor half elf te beginnen. Kunnen we eerst beneden de kerstversiering weghalen en kan ik mijn kilometers fietsen (hometrainer staat ook op de zolder). Ik begin lekker met fietsen. Helaas stopt na 20 min de muziek ermee. Batterijen disc-man alweer op. Waarschijnlijk is hij niet goed uitgezet na gebruik. Ik fiets nog een tijdje door, maar de minuten kruipen voorbij. Ik beloof mezelf dat ik na 20 km mag stoppen. Op het eind toch nog een keer de muziek proberen. En jawel, hij perst er nog anderhalf nummer uit, voordat hij weer stopt. Uiteindelijk stap ik na 50 min van de hometrainer af. Toch nog iets langer dan die 40 min wat ik eerst van plan was.
Mart snijdt zich behoorlijk aan een scherpe deksel van een blikje. Even ben ik bang dat we die zolder opruimen kunnen vergeten. Met flink wat pleisters krijgt hij zijn duim dicht. Ik begin met leeghalen van de ruimtes achter de schotten. Mart is allergisch voor stof, geen goede klus voor hem dus. Eigenlijk ook niet voor mij. Mijn eerste schoolschriftje kom ik tegen, een paar rapporten, een werkstuk dat ik gemaakt heb. Een werkstuk compleet met tekeningen en geplakte plaatjes, zo ging dat vroeger. Ook tekenopdrachten van de middelbare school liggen er. Eén tekening had er, qua stijl, zo eentje van Rick of Tim kunnen zijn. Bizar dat ik dit ooit getekend heb. Oude jeugdboeken, o.a. de Dolle Tweeling. Maar er ligt nog meer. De baby gordijnen van Rick, spullen van kinderfeestjes. Wat is die tijd toch hard gegaan, wat een nostalgie. De bedoeling is dat we toch wat spullen gaan weggooien, maar wat kost het me een moeite. Na een paar uurtjes werk staat er behoorlijk wat 'troep' beneden. De ruimtes zelf zijn overzichtelijk ingedeeld en er was genoeg plaats over voor wat spullen van mijn moeder. Als alles naar de stort is gebracht, heb ik een heel tevreden gevoel.
Vrijdagavond heb ik een telefoontje gehad van één van de verzorgsters van mijn moeder. Omdat ze zo onrustig is, gaan ze bed-dagen inlassen. Maandag, woensdag en de vrijdag. Er zijn pyama's tekort. Op zoek naar satijnen pyjamabroeken, omdat de huid van haar benen aan het kapot gaan is. 's Middags gaan we op zoek. Satijn blijkt lastig. Maar ik vind wel hele mooie zachte pyama's. Ik neem er 2 op proef mee. Ook kopen we een CD-speler, omdat ze zo van klassieke muziek houdt. In haar flat probeer ik uit alle CD's er een paar uit te zoeken, welke ze hopelijk zal aanspreken.
Als ik in het verzorgingshuis aankom, blijkt ze op bed te liggen. Is ze ziek? Ik ga het vragen. Het blijkt dat ze in de rolstoel vrij onrustig was. De verzorgster heeft de TV aangezet en een zender gevonden met klassiek muziek. Mijn moeder ligt heel ontspannen naar de TV te kijken. Wat een genot om te zien. Ik ga erbij zitten, en hoewel ik geen liefhebber was van klassiek muziek, ontspant het me wel. Zo vind ik het prima om op bezoek te gaan. Een bord eten wordt gebracht en tot mijn verbazing eet ze er behoorlijk wat van op!
Daarna slaat het om, ze wordt onrustig. Heeft ze pijn, heeft ze kramp, heeft ze last van het eten van daarnet, was het teveel? Al die vragen schieten door me heen. De verzorgster komt en draait haar op haar andere zij. Het lost niets op. Ik masseer haar rug, haar handen, haar benen, beetje haar hoofd, niets helpt. Ik vraag wel, heb je pijn, er komt geen reactie. Ik voel me machteloos. Dit gevoel ken ik. Tim kon, als baby, ook behoorlijk huilen, Dan haalden we de hele trukendoos erbij; luier verschonen, boertje laten, flesje etc, niets hielp. Ook toen voelde ik me machteloos en wenste ik dat hij kon praten. Eerst met Tim, nu met mijn moeder. Uiteindelijk ga ik toch naar huis (ik moet zelf nog eten), en hoop dat ze in slaap valt.
Thuis is het rustig, alle kinderen zijn weg. Dit is ook wennen. Vroeger waren er altijd wel één of meer thuis.
Als ik even gezeten heb voel ik mijn kuit??? Zou dat van de ongelukkige houdingen zijn, die ik vanochtend heb aangenomen om in alle hoeken achter de schotten te kunnen komen? Morgen 22 km voor de boeg, dit kan ik niet gebruiken. Bijtijds naar bed dan maar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten