Het dromen ging weer lekker vannacht. Na een heuse nachtmerrie (nee, niet over hardlopen), ben ik om 3 uur wakker en blijf ik helaas wakker tot..... jawel, 30 minuten voordat de wekker gaat.
Een douche verdrijft de slaap en ik kan er weer fris tegenaan.
Vandaag veel patiënten die het weten van de marathon (met of zonder het achterliggende verhaal). Er wordt meegeleefd, voelt hartverwarmend! Nog maar 6 dagen voor de start. Als ik hier teveel over nadenk word ik zenuwachtig. Nergens voor nodig, hoor ik van velen. Ik heb echter'de 'uit-knop' voor dit soort gedachten nog niet ontdekt. Werken biedt wel een goede afleiding en fungeert als zo'n soort knop. In de pauze doe ik al een groot deel van mijn administratie, scheelt morgen weer. Uiteindelijk maak ik het 's avonds al af. Alleen iets later naar bed dan gepland.
1 opmerking:
Beste Monique,de grote dag komt nu inderdaad wel heel dichtbij. Maar ik heb alle vertrouwen in je. Heel veel succes en zet `m op! Ik denk aan je/jullie en natuurlijk aan Tim.
Een reactie posten