Vandaag wil ik zo'n 15 km gaan lopen en ook mijn moeder een bezoek brengen. Als ik wakker word zie ik dat het weer wit is buiten. Wordt niet vroeg lopen dus. Ik gun mezelf dat ik nog lekker even mag omdraaien en bedenk dat ik dan maar na mijn moeder ga hardlopen. Echter na een kwartiertje stap ik toch uit bed. Dit kost wat moeite, niet omdat ik niet wakker genoeg ben, maar omdat mijn rug protesteert. Oorzaak, het fietsen van gisteren??
Als ik beneden ben zie ik dat de straat volledig sneeuwvrij is. Prima om te lopen. Wat sneller dan anders drink ik mijn sapjes en eet ik m'n appeltje.
Binnen een half uur sta ik toch buiten. Het is kouder dan ik dacht, vooral de wind maakt het koud. Ook is het hier en daar nog wat glad. Mijn achillespees voel ik nauwelijks, het is nu mijn rug die de aandacht trekt. Ik ben blij dat ik niemand tegen kom, het lopen ziet er waarschijnlijk niet uit. Na een paar km krijg ik kramp in mijn darmen. Het begint met een klein protestsignaaltje, maar groeit uit tot een serieus 'fluit-concert'. Met 11 km ben ik in de buurt van mijn huis en de WC lokt enorm. Ik ren naar binnen. Omdat ik me helemaal niet zo lekker voel (onbestendig gevoel in mijn buik blijft aanhouden en ik heb het koud), besluit ik om deze signalen serieus te nemen en te stoppen. Voordeel is wel dat ik nu nog op tijd kan zijn voor het middageten van mijn moeder.
Na een snelle maar wel lekker warme douche stappen we in de auto. Mijn moeder is klaarwakker en ik kan meteen beginnen met pap geven. Het gaat langzaam, maar heel het schaaltje gaat naar binnen. Wij worden verwend met eigengemaakte maaltijdsoep. Het smaakt heerlijk. Wel confronterend; mijn moeder hield altijd zo van soep (en niet van pap), zitten wij dit smakelijk op te eten.
Ze is helaas wel wat onrustiger dan de vorige keer. Zouden de medicijnen toch niet gegeven worden?
Als we thuis zijn 'ontbijten' we eerst met Rick en Iris en daarna ga ik, langzaam, aan de slag met m'n enorme to-do-list. Aan het eind van de dag heb ik best veel gedaan, maar moet nog de helft van mijn lijst. Morgen werken, dus dinsdag of woensdag ga ik gewoon verder.
De hele dag blijft het wat rommelen in mijn buik. Zou ik te snel gestart zijn vanochtend na mijn 'ontbijt'? Zou het drinken tijdens het lopen te koud geweest zijn? Wat betreft mijn rugklachten besluit ik om de training op de hometrainer vaarwel te zeggen. Heb ik zaterdags meteen een echte rustdag voor de duurloop van zondags. Ik merk een omslag bij mezelf; niet balen dat ik de voorgenomen afstand niet gehaald heb, maar kijken hoe ik het anders in kan vullen. Ik ben tevreden over mezelf!! (dat mag in de krant zeiden ze vroeger)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten