Zondag me voorgenomen om voor de volgende trainingsloop beter getraind aan de start te verschijnen. Vandaag wil ik daar een goede start mee maken door 10 km te lopen met wat intervalstukjes ertussen. Helaas nadat ik mijn bed uit ben, kijk ik naar buiten en zie dat het er weer wit uitziet. Niet verstandig om nu te gaan lopen. Rustig verder opstarten. Tijd om telefonisch contact te hebben met de Vrienden van het Sophia ivm de aankomende sponsoractie. Diegene die ik wil spreken is er net niet. Ik spreek af dat ik een mailtje stuur en 's middags terug bel.
Rustig opstarten is één ding, het moet alleen niet te rustig worden. Uiteindelijk moet ik me namelijk alsnog haasten om op tijd op de tennisbaan te staan. Maar het lukt, ondanks de sneeuw op m'n auto. We sluiten af met een heerlijke cappuccino en klein likeurtje (het is meer slagroom dan likeur, maar toch erg lekker). Hierna is het tijd voor mijn twee-wekelijkse bezoek aan mijn sinaasappelmannetje. Doorrijden langs de huisarts om een herhaalrecept af te leveren en dan gauw naar huis om Lisanne sterkte te wensen met haar P.A. (Performance Assesment). Helaas ze is al vertrokken. Dan maar meeleven via een app-je. Het bericht terug maakt dat ik zelf zenuwachtig word voor haar.
Dan ga ik me klaarmaken om die 10 km te gaan lopen. Tegenwoordig ben ik niet zo maar weg. Muziek mee, horloge om, drinken mee etc etc. Het is prachtig weer, beter kan bijna niet. In het begin heb ik wel last van mijn achillespees (gisteren een 'herstelloopje' gedaan en toen viel het mee), gelukkig vermindert het na een paar km. Ik loop in een behoorlijk tempo. Dit merk ik ook, het is pittig. Bij thuiskomst lees ik mijn horloge af en ben zelf erg tevreden met het resultaat. Moe maar voldaan!
In de auto daarstraks werd ineens het nummer: Hart van mijn gevoel, van de Kast gedraaid. Zo'n mooi nummer en voor mij al ruim 12 jaar verbonden met Tim. Wij hebben het ook laten horen op zijn afscheidsbijeenkomst. Bijzonder dat het nu, nu ik zo intensief met het Sohia bezig ben, ineens op de radio gedraaid wordt (je hoort hem nl bijna nooit). 's Middags eindelijk de juiste persoon van Vrienden van het Sophia aan de telefoon, hier kan ik wat mee, fijn.
Aan het eind van de middag, nadat ik al vele berichtjes naar Lisanne heb gestuurd, staat ze ineens voor mijn neus. Gehaald!!! Zelfs een 7 gescoord, dit ondanks de zenuwen. Super blij.
De rest van de dag is het een beetje op. Wat kleine huishoudelijke klusjes, blogbericht schrijven om daarna nog lekker in bed te lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten