Eerste deel van de nacht wakker gehouden door vele hoestbuien, tweede deel van de nacht best lekker geslapen. Misschien loopt het met een sisser af.
Iris heeft vandaag een afspraak bij de acupuncturist, maar gaat met school, ivm profielkeuze, naar Delft. Geen idee hoe laat ze terug zal zijn. Fijn zo'n planning. Ik breng ze naar school, in de hoop dat dat vanmiddag tijdswinst geeft. Als ik dan toch onderweg ben kan ik gelijk de boodschappen doen. Het valt tegen en ik ben blij als ik weer thuis ben.
Bezig houden met de wassen en met mijn nieuwe wasmachine. Bewust een grote trommel aangeschaft en een energiezuinige, maar wat doet hij lang over zijn programma......... Dit is wel wennen.
Ik ben aan het twijfelen of ik vandaag nog even zal gaan lopen om mijn spierpijn eruit te lopen. Geen koorts, dus het moet kunnen. Wel moet ik moed verzamelen. Ik maak, in 'bejaarden-tempo', een heel kort rondje. Zelfs dat kleine stukje valt nog tegen.
Als ik thuis ben, heb ik het gehad voor vandaag. Heel even op bed liggen, ik sukkel in slaap. Helaas gewekt door de telefoon. Iris, dat ze het waarschijnlijk niet gaat redden. Om 15:15 uur laat ik ze opnieuw sms-en (wat is dat toch handig met die mobieltjes). Ze zijn bijna bij school, dat gaat precies passen. Om half 4 zit ze bij mij in de auto en zijn we net op tijd voor haar afspraak. Omdat ik bang ben dat ik ziek ga worden en dan mijn schema voor de marathon de mist in zie gaan, vraag ik of hij mij tussendoor even kan prikken. Dit kan. Zo lig ik even later met een aantal naalden in mijn lijf, waarbij er eentje zit in het kuiltje van mijn hals. Tussen neus en lippen door zegt hij dat ik wel moet uitkijken met hoesten. Ik mag dan niet mijn hoofd buigen. Ik vind het al niet prettig die naalden, maar dit maakt dat ik verkrampt op de tafel lig. Niet hoesten, niet hoesten, niet hoesten.......Alles voor het goede doel.
Na afloop ga ik met knalrode konen de deur uit. Ik zou het niet koud meer hebben. Dat klopt in het begin ook. Stukje strijken, eten, opruimen en dan vroeg mijn bed in. Mart heeft het over de 'boemerang-griep': een paar dagen ziek, dan weer beter en dan word je weer ziek. Twee weken geleden was ik gammel. Toen beter. Als mijn boemerang-griep het nu bij 'gammel zijn' houdt, ben ik helemaal blij. In bed heb ik het koud, extra fleece-dekentje erbij. Koorts? Laat me alsjeblieft slapen........
Geen opmerkingen:
Een reactie posten