Maandag 7 januari

De eerste volle week van het nieuwe jaar is gelijk een hele drukke week. Dit voelt niet prettig. Ik weet dat ik hier last van ga krijgen. Vind het moeilijk te accepteren dat ik zo'n week niet meer aan kan. Baal ook van mezelf dat ik het niet anders plan. Maar het zijn stuk voor stuk afspraken waar ik niet onderuit wil en/of kan.
Dan maar doorbijten.

De eerste stappen uit bed, vallen helemaal niet tegen. Ik had, na die 22 km van gisteren, veel meer klachten verwacht. Dat is een goed begin van deze dag! Alleen een beetje last van mijn rug met bukken. Niemand van mijn patiënten die het merkt. Mooi zo. 's Middags krijg ik een telefoontje van het verpleeghuis van mijn moeder. Altijd schrikken als ze bellen. Het blijkt dat er in het huis het Noro-virus heerst. Nog niet op de afdeling van mijn moeder, maar de Nieuwjaarsreceptie gaat, uit voorzorg, niet door.

Aan het eind van de dag is het even eten en dan gelijk door met vergaderen. Als ik thuis kom, ben ik afgedraaid. Optelsom van alle emoties rondom de feestdagen, van de gelopen kilometers?? Toch nog een aantal dingen doen voordat ik naar bed kan. Als ik dan eenmaal lig, is het 5 minuten lezen en dan gaat het licht al uit (letterlijk en figuurlijk).