Zaterdag 13 april

The day before.......

Niet lang geslapen, vroeg wakker. Mart is er al uit, want hij moet vandaag nog werken. Ik blijf nog even liggen. Na een uurtje ben ik het zat en ga er toch maar uit. Het gespannen gevoel is al volop aanwezig. Dit kan een lekkere dag worden zo. Vrijdag had ik een mooie planning gemaakt voor deze dagen. Alles opgeschreven wat ik niet moest vergeten. Die planning wil ik nu inzien. Nergens te vinden. Na een half uur zoeken, het maar opgegeven, dat wordt een nieuwe planning maken. Balen, zo vliegt de tijd door mijn vingers. Als Iris en Rick de deur uit zijn (sporten en werken) ga ik rustig beginnen aan mijn blog. Gisteren natuurlijk veel gebeurd, uitgebreid verhaal dus.

Nadat het blog eindelijk gepubliceerd is, ga ik pannenkoeken bakken. Lisanne is ondertussen beneden gekomen en zit in de woonkamer te leren. Ze klaagt over de warmte in huis. Om mezelf toch nog enigszins aan die warmte te laten wennen, heb ik de kachel een stuk hoger staan dan normaal. Ik vind het ook warm, maar dit is wel de temperatuur waarin ik morgenmiddag moet lopen. Extra pannenkoeken gemaakt want zien eten, doet eten, dus iedereen kan meegenieten (en niet alleen van de rook en de geur).

Ik drink heel veel, ik eet veel tussendoor. Na even gelegen te hebben, ga ik nog een klein stuk lopen. Dit is puur om de stress eruit te lopen, in een heel rustig tempo. Als ik thuis ben en op de computer wil kijken hoe 'snel' ik nu gelopen heb, blijk ik mijn horloge waarschijnlijk niet goed aangezet te hebben. Gebeurt me nooit. Dit moet ik morgen in ieder geval niet doen. Zal allemaal wel de stress zijn.
Omdat het morgen zo warm wordt, is het waarschijnlijk wel slim om in een korte broek te lopen. Oh wat heb ik hier een hekel aan. Mijn oude zit ook totaal niet lekker. Toch maar even langs Lopers Company rijden voor een nieuw exemplaar.

Eenmaal thuis doe ik van alles, maar effectief verzet ik weinig werk. Wel is de postbode geweest, met weer mooie, lieve, grote kaarten. Zelfs nog een pakje afgeleverd met een bedelarmband met een foto van Tim. Hoe lief is dit. Super bedankt allemaal! Meerdere sms-jes, facebook-berichten, mails, etc volgen. Geweldig, hoe iedereen meeleeft (alleen is iedereen een beetje te optimistisch, wat betreft de afloop, voor mijn gevoel).

's Avonds moeten de fietsen nog op de auto. Mijn startnummers moeten nog bevestigd worden. Wat een gepriegel is dit zeg. Na een uur zit het, gauw een foto maken voor mijn blog, zodat iedereen weet hoe ik eruit zal zien. Oh nee, helmaal vergeten dat ik nog een belt om ga doen. Het gepriegel begint opnieuw, de stress neemt toe. Even zitten als de buurvrouw langs komt. Daarna nog wat telefoontjes en dit blog schrijven. Ik ontplof bijna van de hitte, hopen dat het morgen buiten iets anders voelt. Nu nog slapen..........