Gisteravond was ik behoorlijk moe. Mijn verwachting was dat ik als een blok in slaap zou vallen. Dit klopte aardig, alleen vanaf half 2 wakker. Tja en daar lig je dan. Er flitst van alles door mijn hoofd. Uiteindelijk maar even gaan lezen en rond de klok van 5 uur in slaap gevallen. Mijn wekker heb ik uit voorzorg al iets later gezet en je raadt het al, toen die ging was ik nog compleet van de wereld. Even tijd nodig om echt wakker te worden.
Hoe zal het opstaan, na de loop van gisteren, me vergaan? De enige manier om erachter te komen is uit bed te stappen. De trap af is de grootste uitdaging. Mijn bovenbenen vallen heel erg mee, het zijn alleen mijn enkels/achillespezen die het traplopen tot een pijnlijke aangelegenheid maken. Lang kan ik hier niet bij stilstaan (letterlijk en figuurlijk) want door het 'uitslapen' heb ik niet zoveel tijd meer om op tijd op mijn werk te verschijnen. Maar keurig netjes 7:25 uur ben ik er!
De hele dag bezig. Op de één of andere manier vliegt de tijd (te snel). Zelfs al sta ik niet helemaal vol gepland, dan nog ben ik continu bezig en niet klaar 'met-wat-eigenlijk-ook-nog-moet'. Aan het eind van mijn dag hebben we 's avonds nog een vergadering ingelast. Wel goed en positief, alleen pas 22:15 uur thuis. Hoop dat ik dit morgen niet hoef te bezuren. Als ik naar mijn auto loop, valt me op dat ik gewoon kan lopen, geen gestrompel, geen pijnklachten! Super, dit gevoel. Kan ik morgen weer voluit trainen, in plaats van een 'herstel-loopje'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten